ماه رمضان آمد و اجناس گران شد

ماه رمضان آمد و اجناس گران شد 

چشم پدر خانه به جیبش نگران شد

از قیمت  ماست و کره و شیر چه گویم 

دیروز چنین بوده و امروز چنان شد

پیدا نشود بامیه و سبزی و خرما 

در سفره آن کس که حقوقش به تومان شد 

مرغ از سبد خانه ما پر زد و کوچید

در غیبت او حسرت ما سینه  و ران شد

گفتم چه کنم در غم هجران تو ای مرغ 

گفتا که بخور تخمم و چون باد روان شد 

رفتم بخرم تا بخورم تخم دو رنگش 

با دیدن نرخش بدنم در نوسان شد 

این قصه تکراری ماه رمضان است 

ماه رمضان آمد و اجناس گران شد

 میم. خاله زاده  

تکمیلیه جناب سیاوش هم یه این شرح است باشعری ا ز محمد جاوید 

                                                                    رمضانیه

هرچند که روزه است حاجی رمضان 
تا خرخره می خورد حقوق دگران 
یک ذره غبار اگر رود توی گلوش 
از بابت روزه می شود دل نگران 

*** 
چون ندارم چیز بهر خوردنم 
ماه روزه ،روزه خواری می کنم 
چون به پایان می رسد ماه صیام 
از فراقش آه و زاری می کنم 

*** 

یک قطره نبرده از سحر آب به کام 
یک ذره نخورده طفلکی گرچه طعام 
خورده است طرف تمام سی روز ولی 
صدها قسم دروغ و مال ِ ایتام 

*** 
صد جور غذا و اشربه بر خوان است 
البته که سفره ها همه الوان است 
پس لب کلام بشنو ازپیر خرد 
ماه رمضان عروسی مهمان است