بعضی ها سر نترسی دارند . با اینکه به چشم خود می بینند که بعضی های دیگر چگونه زیر تیغ قانون له شده اند باز هم عبرت نمی گیرند . نمونه بارز آن حاج حسین اقای شریعتمداری است . با اینکه روزنامه نگار کارآزموده ای است اما نمی دانم چرا اینقدر بی احتیاطی می کند . حرفهایی می زند و تیتر هایی می سازد که بسیاری آنها می تواند مصداق نسبتا بارز نشر اکاذیب به حساب آید . انگار ایشان سرنوشت اقای مرتضوی را ندیده است که به خاطر فقط چند جرم کوچک هزاران تومان جریمه شد . انگار خبر محکومیت رجبعلی خان متهم اصلی کوی دانشگاه را اصلا نشنیده است . انگار خبر محکومیت سلحشور آن سارق ادبی - هنری را نشنیده است . انگار نفهمیده است که که چه بلایی سر ضارب حجاریان آمده است . اصلا انگار در این عوالم نیست و خود را با معاون رئیس جمهور سابق یکی می داند و خیال می کند که اگر او هم هر کاری کرد کاری به کارش ندارند . واقعا سر نترسی دارد .
درود و سپاس خدمت سید بزرگوار. مدتیه به صورت کاملا تصادفی با وبلاگ بسیار بسیار جالبتون آشنا شدم و تقریبا هر روز یه سر بش میزنم (تا جایی که شدیدا سرم درد می کنه و مانیتور لبتابم نیز نفسای آخرش رو می کشه) خلاصه شدم از طرفدارای سروپا قرص طنّازی ( و گاه از همین قرص ها برای دوستان هم تجویز می کنم کما اینکه خیلیاشون هم ره به طنازی برده اند). از اینا که بگذریم مدتی شده که دیرتر آپ می شید و این نگرانم کرده گفتم چند بیت تقدیم کنم و این نگرانیمو منتقل.
سیدرضا غافل زوبلاگی چرا؟
این چنین پیدا و پنهانی چرا؟
ما به طنازی تو خو کرده ایم
بنز طنزت را نمی رانی چرا؟
بس نظر ها که برایت "سند" شد
آن نظرها را نمی خوانی چرا؟
طوطی شیرین سخن، سید رضا
از رفیقان، سخت پنهانی چرا؟
می همی ترسم که طنزت تهکشد
قدر طنزت را نمی دانی چرا؟
انوش جان سلام
اولا ممنونم که افتخار دادید و به طنازی قدم گذاشتید
ثانیا طنازی ژیان هم نیست چه رسد به بنز .
ثانیا بعدی ، شما خودتان یه پا سعدی نباشید از ایرج میرزا کم ندارید .
ثانیا بعد تر حق باشما است این روزها هم گرفتارم ، هم طنزم نمی اید .
و آخرین ثانیا اینکه کم کم دارم پیر می شم . انرژی ام کم شده . شاید اگر با جوان تر ها یی مثل شما بیشتر دمخور شوم حالم کمی بهتر شود.
ثالثا چشم سعی می کنم بیشتر خدمت برسم .
قربان شما ضیایی