با هم باشیم....

وبلاگ نویسی  به خودی خود نه هنر است  ، نه دانش ، نه تفریح ، نه فن . در عین حالی که می تواند همه اینها باشد و حتی بیشتر . مثلا می شود گفت وبلاگ نویسی یک چشم  هم چشمی مدرن است ، یک کانا ل ارتباطی جدید است ، یک چاه دیجیتال است که هروقت کسی را نداشتی که درد دلت را به او بگویی سرت  را در آن فرو ببری و فریاد بزنی .

 شاید هم لازم نباشد فریاد بزنی . نجوا هم کافی است . این چاه الکترونیکی آنقدر عمیق است که هیچ فریادی به ته آن نمی رسد و به تعبیری دیگر آنقدر کم عمق است که اگر نجواهم بکنی همه می شنوند ، به شرط آنکه آدرس وبلاگت را داشته باشند.

 تیلیک تیلیک با دگمه های کی برد حرفت را می زنی و دیگران هم بی سرو صدا فقط با چرخاندن موش مرده ای که در دست دارند، می توانند در همه جای دنیا به تو سر بزنند ، تورا بشنوند ، ببینند ، و بخواننت .

 اینجا است که اقراء بسم ربک الذی خلق.... در مدرنیته و تکنولوژی و شبکه های اطلاع رسانی جهان معنا پیدا می کند .

 بیایید باهم باشیم .... با هم بنویسیم ..... و .... با هم بخوانیم